Resultado de búsqueda de "kisakagantagantsi"

ikisakagantaka V. kisakagantagantsi.

ikisakagantakeri V. kisakagantagantsi.

kisakagantagantsi 1vt. {ikisakagantakeri} condenar, ser motivo de que otra persona sea castigada o sea el blanco de la ira de alguien. Ogari pagiro okantaigiri otomi: “Pimpirinitaigakera, gara piaigi oaaku. Pokajaigakari nanti pinkisakagantake”. Mi tía dijo a sus hijos: “Quédense aquí y no vayan al río. De repente se ahogan y a mí me van a condenar siendo el blanco de la ira (de su papá)”. 2vr. {ikisakagantaka} condenarse a sí mismo. Ikisakagantaka notomi itimporokutakerira inearo gotagantatsirira ikantavetakarira: “Gara pantiro”. Mi hijo se condenó a sí mismo cuando rompió el espejo del maestro que le había dicho: “No lo toques”. V. kisagantsi; -akag 4.8.1.6; -ant1 4.8.1.5.