inanzmr. 3. çğl.zmr. 3. çğl.onları ; onların ; onlara ; onlar_(gçmş. zmn. gçşl. fiillerde)Domananê ciranan nêverdaêne, ez ki inan de kay bıkeri.“Komşuların çocukları onlarla oynamama müsaade etmiyorlardı.”İnan mı rê zehf sıtam kerdêne.“Onlara bana çok eziyet ederlerdi.”